De mens en zijn verlengingen

Hans Op de Beeck stelt tentoon in de Schatkamer van Sint-Pieter

Na Rui Chafes vorig jaar en Bernd Lohaus in 2005, is het aan de Belg Hans Op de Beeck om te exposeren in de Schatkamer van Sint-Pieter. Net als hen presenteert hij met de tentoonstelling Extensions vooral werk dat specifiek voor de locatie bedoeld is - Leuven.

'Het werk dat ik in de tentoonstelling toon, was al eerder te zien in een andere en uitgebreidere vorm in Italië en Nederland', zegt de kunstenaar, 'maar voor Leuven werd de expo aangevuld met een nieuwe grote sculptuur en vijf nieuwe sculpturale figuren. Ook de andere werken zijn eigenlijk voor de Schatkamer van Sint-Pieter bedoeld, want de vraag van M, het Leuvense museum, kwam er al anderhalf jaar geleden en de ideeën ervoor kwamen voort uit de locatie.'
'Alle werken draaien rond de geoliede machine van architectuur en technologische apparatuur die ons in het dagelijkse leven omringt', vertelt Op de Beeck. 'Ons leven speelt zich af in een complex decor van vooruitgedachte patronen en structuren die ons zo conflictloos mogelijk door de publieke en privéruimte loodsen. Naast meerdere sculpturen en installaties wordt ook de digitale animatiefilm The Building vertoond, waarin de toeschouwer wordt meegenomen op een virtuele wandeling door een imaginair, megalomaan ziekenhuiscomplex.'
'De titel Extensions is een term uit onder meer de computerwereld die slaat op de uitbreidingen van hard- of software', legt Op de Beeck uit. '"Extensies" zijn verlengingen, aanvullingen, toevoegingen van en voor het lichaam. Zo zie ik de westerse mens vandaag: ingeplugd op een netwerk van extensies. Ik begrijp dat woord wel in een heel brede betekenis. Zo zijn shopping malls of netwerken van wegen voor mij bijvoorbeeld evenzeer "extensies”.'
Tegelijk publiceert Op de Beeck ook Kuuroord, een kortverhaal dat bij de tentoonstelling hoort. 'De werken zijn geen illustratie van het verhaal, maar er is wel een duidelijke link tussen het verhaal en de in de tentoonstelling aangeraakte problematiek', zegt hij. 'Het verhaal gaat over onze vertechnologiseerde leefwereld en hoe wij, ondanks al die hulpmiddelen, verloren blijven lopen in het leven en het moeilijk blijven hebben om met elkaar te kunnen communiceren. Net zoals de tentoonstelling velt het verhaal geen oordeel: technologie kan net zo zalvend werken als ze destructief is.'