De Vijf Levenslessen van Hans Op de Beeck
Ines Minten | De Standaard, 24 November 2016
1. Wees genereus
‘Ik heb het moeilijk met ongemotiveerde, egoïstische, krenterige mensen. Trakteer gewoon vaak op restaurant of café. Geef dingen cadeau zonder tegengebaar te verwachten. Wees attent, denk aan iemands ziekte of tegenvallers, zeg een keer te veel dankjewel. Geef overvloedig complimenten waar je ze op hun plaats vindt. Moedig je kinderen, je collega’s en je vrienden voluit aan in wat ze goed doen, wat ze willen doen en willen bereiken. Knuffel en zoen overvloedig. Hou deuren open, breng onverwacht boeketten mee, leg de mensen rondom je in de watten. Durf passioneel en voluit te zijn tegenover anderen, voor die anderen.’
2. Toewijding is de sleutel
‘Zonder toewijding geen kunstenaarschap. Je kan rotgetalenteerd zijn, maar als er geen daadkracht, passie en toewijding is, wordt het allemaal niets, dan groei en evolueer je niet. Zonder toewijding geen brood, geen meubel, geen maaltijd die het verschil maakt. Zonder toewijding geen onderwijs die naam waardig. Zonder toewijding geen kunst die spreekt. Zonder toewijding worden dingen willekeurig en oppervlakkig. Toewijding impliceert diepte, zorg, raffinement, en ja, kwaliteit. Zonder vuur strandt een creatieve loopbaan in kleurloze middenmoot.’
3. Wees kritisch voor jezelf
‘Ik ben niet vals bescheiden. Ik weet dat ik een goede kunstenaar ben, anders zou ik wel wat anders doen. Maar ook ik faal te pas en te onpas, ga geregeld op mijn bek. Ik begrijp niet hoe je op een punt kunt komen dat je geen zelfkritiek meer hebt. De mateloze zelfoverschatting, het narcisme dat je vaak bij kunstenaars, performers of politici tegenkomt, is zo misplaatst... Stap in een vliegtuig en kijk naar beneden: de mensheid is een schimmellaagje op de aardkorst. Wij zijn nietige stipjes. Hoe kan je dan in godsnaam denken dat je het centrum van de wereld bent? Ik hou van oprechte zelfrelativering: we zijn allemaal inwisselbaar in dit belachelijk korte leven en proberen er allemaal het beste van te maken.’
4. Geef fouten toe
‘Als we konden leren om onze eigen fouten in te zien, ons ervoor te excuseren en er vergiffenis om te vragen, zouden we er allemaal enorm op vooruitgaan. Proberen je fouten uit het zicht te houden of ze voor jezelf te ontkennen, verergert de situatie, verzuurt, doet nodeloos kwaad. Durf je mening te veranderen of je opinie bij te sturen. Halsstarrig principieel zijn en geen nuances zien of aanvaarden is ook problematisch. Een lach of oprechte sorry maakt zoveel verschil.’
5. Deel wezenlijke gevoelens op tijd
‘Het leven is belachelijk kort, ook al zing je het uit tot ver voorbij 80. Als iemand overlijdt, hoor je vaak dat dingen onuitgesproken zijn gebleven: gevoelens, liefde, misverstanden, verliefdheden, twijfel... Er wordt vaak te lang getalmd. Als je steeds probeert zo respectvol en tactvol mogelijk de dingen aan te brengen, denk ik dat je echt heel veel waardig verteld krijgt... En vooral, dat velen daar – direct of op langere termijn – beter van worden.’