Wat een Werk

Schrijver/dichter Nico Dijkshoorn houdt van kunst. Elke week laat hij zich inspireren door een werk. Dit is een stilstaand beeld uit de video Staging Silence II van Hans op de Beeck. Het werk van Op de Beeck verandert hier in iets banaals, alleen maar omdat wij van de Volkskrant de video hebben stilgezet.
Dit hele stuk tekst wordt een lange smeekbede aan u om de video van Op de Beeck te gaan bekijken. Alleen op die manier maken we het een beetje goed met de kunstenaar. Slechts één beeld laten zien uit een video, dat is hetzelfde als maar een woord publiceren uit het nieuwe boek van Peter Buwalda. Dat is Ron Blaauw een hele maaltijd laten koken en dan met z'n allen naar een mosseltje loeren.
Omdat ik voorkennis heb (ik zag de video inmiddels tientallen keren) roept dit beeld meteen alle emoties op die ik voelde toen ik de bewegende beelden bekeek. U weet niet hoe prachtig deze flatgebouwen - gemaakt van suikerklontjes - enkele ogenblikken eerder nog stonden te stralen in de zon. Nu ja, zon. Een handig opgehangen gloeilamp.
Vergelijk het maar hiermee. Ik laat u mijn vakantiefoto’s zien. U ziet mij vlak naast een caravan staan. Leuke gordijntjes. U ziet alles binnen het witte kadertje en ik zie, terwijl ik de foto voor uw neus houd, alles wat er om die caravan heen gebeurde. De onverwachte visite, het zoeken in het keukenkastje en dan juichend een blik tomatensoep tevoorschijn halen. Ik zie de huilbuien, vlak buiten het witte randje van de foto, omdat poekie Stiplief is platgereden door een Volkswagen-busje. Ik zie de slagboom van de camping die pas omhoog gaat als we ons stageld hebben betaald. Zo gaat dat ook bij deze still. Ik weet dat u naar die suikerklontjes keek en dat u toen dacht: wat een werk moet dat zijn geweest. U mompelde dingen die je mompelt als Oom Theo voor de dertigste keer zijn uit lucifers gebouwde windmolen laat zien. Het acteren van verbazing. ‘Anderhalf jaar? Ik vind het nog snel, Ome Theo.’ Daarom, lezer, ga deze video zien. Trakteer uzelf op een onvergetelijke ervaring. Kijk met open mond naar steden die langzaam uit de grond omhoog kruipen, kijk hoe vier handen in enkele minuten een Japans vissersdorpje uit het niets tevoorschijn toveren. Zie hoe een apocalyptische stad verrijst door tabletten chocolade op elkaar te stapelen. Bij mij duurde de betovering precies 8 minuten en 37 seconden. Twee handen maken een tropisch regenwoud en dan opeens: het geluid van een kikkertje. Weg magie, Je ziet de cd met bosgeluiden meteen voor je. Mijn advies ; na 8 minuten en 35 seconden vingers in uw oren. En genieten.

Wie?
De Vlaamse beeldend kunstenaar Hans op de Beeck {1969}
Wat?
Still uit video Staging Silence ll {2013}
Waar?
Tot 14 maart is in het Museum voor Moderne Kunst Arnhem een solotentoonstelling van Hans op de Beeck te zien: Metropolitan Scenes.
En verder?
Hans op de Beeck woont en werkt in Brussel en exposeert over de hele wereld; zijn werk varieert van schilderijen en sculpturen tot animatie en video. In deze film worden op een tafel alledaagse voorwerpen in beeld geplaatst waardoor stapsgewijs allerlei sfeervolle landschappen on miniatuurdecors ontstaan, van zakelijk stedelijk steriel, tot sprookjesachtig en landelijk. Op YouTube is ook deel 1 van deze video uit 2009 te zien.